Winter

Momenteel hebben we hier heerlijk winterweer. 's Nacht enkele graden onder nul en overdag een aangenaam winterzonnetje. Het levert een prachtig landschap op en dat wilde ik jullie niet onthouden.

Kerst

Ook in Frankrijk hebben we Kerst gevierd. Samen met opa en oma Vrieling, die zaterdagmorgen ook nog het geluk hadden het kerstfeest van Sven Olav op school mee te kunnen maken. In een heuse arrelee met echte rendieren arriveerde Père Noël op school. De kinderen kregen allemaal een cadeautje en mochten daarna een ritje met de arreslee maken.

Op Eerste Kerstdag troffen Bram en Sven Olav allemaal pakjes aan onder de kerstboom. Binnen vijf minuten waren ze allemaal uitgepakt en lag de kamer bezaaid met papier.

Tussendoor vermaakten opa en opa zich uitstekend met de kleinkinderen. Oma heeft samen met de jongens koekjes gebakken en opa had aandachtige toehoorders bij het voorlezen.

Kerstfeest

Wat een opluchting. Eerst dacht ik Sinterklaas te moeten missen, maar na het bezoek van pa en moe Lammers viel dat best nog wel mee (bedankt buurman Jan) en dan krijg je de Kerstman er ook nog bij.

Vooral voor de kinderen was dit leuk, want die mochten zaterdagavond hun jaarlijkse Kerstcadeautje van de gemeente ontvangen. Vooral Bram kon niet wachten, maar kwam uiteindelijk als één na laatste aan de beurt. Hij zat toen al bijna bij de Kerstman op schoot, want hij was steeds dichter bij geslopen. Uiteindelijk was hij erg blij met zijn cadeau en kon hij net als zijn broer dit trots laten zien aan opa en oma en oom Jan, die ook bij het feest aanwezig konden zijn.

Holzhacker Buben

Wir sind die lustige Holzhacker Buben...

Afgelopen weekend hadden we bezoek van broer Jan en pa en moe Lammers. Het was een erg leuk weekend. Naast het feit dat het erg gezellig was zijn we ook weer voorzien van droge worst en dus ben ik weer een blij mens...

Tussendoor moest er nog even wat hout gezaagd worden om de kachel te kunnen voeden en een deel van het gezaagde hout moest ook nog weer gekloofd worden. Oom Jan vond dit wel een leuk klusje en dus was ik deze keer gauw klaar met zagen.

Franse werklui

Het is een vooroordeel dat Franse werklui het niet al te nauw nemen met afspraken. Ik kan wel proberen te verdedigen dat het wel meevalt, maar de foto zegt genoeg...

Geultjes

In afwachting van de chalets vermaak ik me de laatste tijd uitstekend met het graven van geultjes. Het graafwerk is inmiddels gedaan en de leidingen en kabels liggen er in. De geultjes kunnen weer dicht en dan kan ik me bezighouden met de fundering van de chalets. En laat ze dan maar komen!

De ochtendstond heeft goud in de mond!

Zit je 's morgens met de jongens te ontbijten, kijk je uit het raam en zie je ineens deze mooie lucht. Direct maar even de camera gepakt en vastgelegd. Ik kan er wel weer een verhaal over Sinterklaas of de Kerstman bij verzinnen, maar dat doe ik niet. Wat mij betreft spreken de foto's voor zich!

5 December

Ondanks het goede leven dat we hier hebben, zijn er toch dingen die je mist. Zo worden wij op 5 december niet bezocht door de Goed Heiligman. Eerst laten ze je geloven dat die bestaat en op een gegeven moment word je met de harde werkelijkheid geconfronteerd. Gelukkig komen er op de één of andere wijze toch vaak nog cadeautjes op 5 december, dus uiteindelijk lukt het na vele jaren om met het gegeven te leven dat hij niet echt bestaat.

Dan ga je naar Frankrijk en krijg je te horen dat hij niet alleen niet meer bestaat, maar ook helemaal niet meer langskomt. Bam... weer een trauma erbij. Uiteindelijk heb ik mezelf herpakt. Ik laat me niet nog eens foppen. Eerst hebben ze me wijsgemaakt dat hij niet bestaat, maar toch heb ik nog vele cadeau's gekregen. Nu willen ze dat laatste ook nog afpakken. Het is een complot en ik stink er niet meer in. Hij bestaat gewoon en komt ook gewoon ik Frankrijk langs.

Om de ouwe baas en zijn Pieten te helpen heb ik dinsdag een kapje op de schoorsteen gemaakt, zodat, als ze er in blijven zitten, ze niet nat worden... Als het zou regenen dan, dussss...

Alle voorwaarden waren dus aanwezig voor een spetterend Sinterklaasfeest. En wat denk je? Geen cadeau's. Ja, nou weet ik het ook niet meer. Ben helemaal verward en heb mijn hoop nu gevestigd op de Kerstman, oftewel de Lap der Lappen...

We gaan los!

Na het vreugdevolle nieuws van de bouwvergunning van de chalets gaan we nu dan eindelijk los. Morgen ga ik beginnen met de infrastructuur (geulen voor water, elektra, afvoer) en de fundering. In Frankrijk is het dan verplicht om een bord bij de weg te hebben. Dus hebben wij een bord bij de weg...

By the way... het gaat helemaal goed komen met de chalets, want na een tip van ene Ronnie D. hebben we een uitstekende aannemer weten te vinden, zoals u op het bord kunt lezen...

Feestelijke dag!!!

Zo komen de chalets er uit te zien.

Stiekem had ik er een beetje op gehoopt, maar eigenlijk had ik het niet verwacht. Vandaag is een feestelijke dag omdat ik mijn 37e verjaardag vier, maar de dag is nog feestelijker geworden met wellicht het mooiste verjaardagscadeau ooit: groen licht voor de bouw van twee chalets!!!

We kunnen ze nu dus eindelijk gaan bestellen en hopelijk zo snel mogelijk gaan bouwen. Lang verwacht en toch gekomen...

Schoffelen op z'n Frans...

Ons groentetuintje is begonnen aan de winterslaap en lag er eigenlijk een beetje te groentjes bij. De schoffel moest er eigenlijk nog even door. Maar ja, de kl...grond hier is geen vriend van de schoffel en momenteel steek ik mijn tijd liever in het upgraden van de badkamer van de camping.

Vandaag was daar echter ineens de frees van Cees. Die mocht ik even lenen om het terras op de camping waar de caravan had gestaan te frezen en dat ging zo mooi dat ik het jammer vond dat ik klaar was. Hela, dacht ik. We hebben ook nog een groentetuintje waar de frees wel even door mag. Op dat moment kwam er net een straaljager heel laag over en dat geeft nogal wat herrie. Sven Olav zei toen tegen mij: vreest niet vader. Ja, maar de tuin moet klaar, zei ik...(bron: H. Finkers)

Waar is toch m'n caravan?

Het eerste campingseizoen zit er op. Het is 1 november en dat betekent niet alleen dat Inge Zwiers jarig is, maar ook dat minicamping Le Bois Vieux gesloten is. Het eerste campingseizoen mag symbolisch genoemd worden voor onze keuze om naar Frankrijk te verhuizen. Wij hebben hiermee heel bewust voor de kwaliteit van leven gekozen. En wat campinggasten betreft heeft de kwaliteit het dit eerste jaar gewonnen van kwantiteit. We gaan er vanuit dat de kwantiteit ieder jaar kwadratisch toeneemt...

Wat de chalets betreft kunnen we melden dat we zitten te wachten op de 21e november. Dan moeten we uiterlijk bericht hebben of we mogen bouwen. En we gaan er een beetje vanuit als het oordeel negatief zou zijn, dat we al wat gehoord zouden hebben, want de laatste weken zijn in principe bedoeld voor de ter inzagelegging voor omwonenden. Maar ja, je weet het nooit...

De caravan is inmiddels gestald voor de winter. Staat keurig in een kapschuur op een dik een half uur bij ons vandaan. Het terras waar de caravan stond is inmiddels mooi gefreesd en ligt er weer mooi vlak bij.

De bungalowtent staat nu nog in zijn eentje te kijken op het campinterrein. Bungalowtent? In november? Jazeker, met meer spullen dan bergruimte moet je toch wat...

Beware of the dog!

We hebben enkele maanden geleden al eens melding gemaakt van onze nieuwe pup Luca. De pup is inmiddels qua grootte bijna een volwassen hond en qua gedrag een echte puber. Een erg druk en speels beest, dat wel luistert... maar niet altijd. Apporteren kan ze ook al wel, maar de stok of bal of woddel dan weer afgeven blijft lastig.

Vissen

Het was er nog niet van gekomen, maar vandaag ben ik voor het eerst in Frankrijk wezen vissen. Met Cees, even van half tien tot half twee op een prachtig stekkie bij het sluisje van Champvert in het Canal de Nivernais. Het leverde ons ieder uiteindelijk zo'n tien kleine meervalletjes op. En daar was ik best tevreden mee.

Gefeliciteerd!!!

Vanaf deze plaats willen we de familie Franke van harte feliciteren met de geboorte van hun zoon Joris. Dat het maar een flinke knul mag worden en dat ie niet teveel door z'n grote zussen onder de duim wordt gehouden. Hartstikke mooi luitjes. Geniet er maar lekker van!

Eerste Franse verjaardagsfeestje

Het is alweer een weekje geleden, maar hier toch nog even een kleine impressie van Sven Olav zijn eerste Franse verjaardagsfeestje. Op 4 oktober is hij alweer 5 jaar geworden. Een dag later heeft hij naar Frans gebruik op school op twee dikke taarten getrakteerd. En weer twee dagen later, vorige week zaterdag, was zijn verjaardagsfeestje. Hij had drie jongens uitgenodigd, zijn buurjongetje Ludovic (zie spekhappen), Rayane en David. Meer jongens hoefde van Sven Olav niet.

De jongens hebben zich prima vermaakt. Dat was wel te zien aan hun kleren aan het einde van de dag. Lekker van de glijbaan en ravotten op de kleigrond. Kinderen dolle pret, de moeders wat minder...

Toen en nu

Wij zijn nog steeds apetrots op ons nieuwe vloertje in de woonkamer. De muren zijn direct na de realisatie van het vloertje mooi wit gemaakt en inmiddels zitten ook de plinten aan de muur, al moeten die hier en daar nog even opgevuld door de kromme muur. Maar, ze zitten er aan!

Nu de herfst is aangebroken en de kachel voor de gezelligheid zo nu en dan ook alweer even ontstoken wordt, is het één en al gezelligheid in ons eigen kleine paleisje. Om te zien hoe het was toen we het huis voor de eerste keer zagen heb ik ook nog even twee foto's uit de oude doos bijgevoegd. Wij vinden zelf dat het al wel verbeterd is, maar ik zou zeggen: oordeel zelf!

Geen water in huis, maar wel in de tuin

Op een zondagmorgen kom ik beneden en denk ik, laat mij een een potje thee zetten. Wat denk je. Geen water uit de kraan. Ach ja, we wonen in Frankrijk en daar is wel eens een stroomstoring, dus misschien ook wel eens een waterstoring. Reparatietje in de buurt of zo en de hele bubs afgesloten?

Ben eerst maar even Formule 1 gaan kijken een half uurtje later weer naar de kraan gelopen. Nog geen water. Maar eens rond het huis in de schuurtjes en de badkamer gekeken of daar geen gekkigheden waren te ontdekken. Neen, dat dan weer niet.

Ehhh, zal ik voor de zekerheid nog even voor bij ons gat kijken, waar we twee maanden geleden een waterslang doormidden hebben getrokken. Mwah, hoeft niet. Die reparatiemannetje had het toen goed gerepareerd had ik zelf toen geconstateerd. Maar, ik wil er toch even gekeken hebben. Halverwege was het al duidelijk. Het gat, dat zaterdag nog droog stond, stroomde over. Daar zaten dus zo'n zestig kuubjes water in.

Zelf nog gekeken of ik de slang kon traceren en hij bleek bij een koppeling volledig los te zijn. Het reparatiemannetje maar weer gebeld en die heeft het maar weer gemaakt. Door de regen van zaterdagnacht zou de grond verzakt zijn en die grond is tegen de koppeling aan gaan lopen ouwehoeren en toen zou de koppeling losgeschoten zijn.

Zondagmorgen om een uurtje of elf hadden we weer water, alleen de druk is nergens te bekennen. Dat zou dan weer kunnen komen omdat er vuiligheid in de leiding is gaan lopen ouwehoeren. Vandaag zou er een ander reparatiemannetje langskomen om dat eens even te fixen, maar wat denk je... geen mannetje. Gebeld en bij het waterbedrijf wisten ze van niets. Ook niet dat dat andere mannetje gisteren geweest was. Nu kunnen we morgen weer bellen om een andere mannetje te bestellen.

Tsja, zo beleef je nog eens wat...

Kiekeboe

Vlak voor het naar bed gaan leest papa de jongens meestal even voor op het grote bed. Sven Olav is dan meestal vol aandacht, maar Bram is vaak met hele andere dingen bezig. Zo had hij vorige week ineens een verhuisdoos opgescharreld en hij vond het wel leuk om daarin te klimmen. Toen kon zijn grote broer natuurlijk niet achterblijven.

Eerpels krabben (ramassage des patates)

Via deze blog had ik al eens gemeld dat de burgemeester van Thianges met gegrilde kip op de markt staat. Afgelopen zondag zijn we bij de burgemeester van Anlezy (twee dorpen verderop) wezen aardappels rapen... Geen Jan Rijpstra, maar meer een soort Jan Raapstra dus.

De burgemeester van Anlezy is aldus boer en in tegenstelling tot vrijwel al zijn collega's in de omgeving houdt hij melkkoeien, echte zwartbonten. Niet geheel toevallig wellicht, want deze man heeft wel iets met Nederlandse dames. Zijn vriendin is namelijk eveneens afkomstig uit Nederland. Door haar waren we een tijdje geleden ook al uitgenodigd voor het aardappelfestijn.

Dit werd georganiseerd door de Franse variant van de Wereldwinkel, met hulp van de boer. Hij stelt 1 hectare van zijn land beschikbaar voor dit doel. Eén weekend per jaar mag "Jaap en alleman" dan komen rapen en de geraapte aardappels voor € 0,50 per kilo kopen. De opbrengst is gaat volledig naar Senegal. De boer krijgt de gemaakte kosten vergoed.

Wij zijn zondag geweest, samen met onze gasten Jaap en Riny. Laatstgenoemde is een ex-collega van Yvonne. Nadat we drie zakjes aardappels hadden gevuld zijn we aangeschoven bij de lunchtafel en hebben we nog even genoten van een wijntje, een lekker broodje, een quiche of een chocoladetaartje. Daarna mochten de jongens, samen met een klasgenootje van Sven Olav nog even bij de geiten en de kalveren kijken.

Een gezellig evenement met als persoonlijke opbrengst ook nog eens drie zakken goedkope aardappelen. Ook deze dag mag dus weer geslaagd worden genoemd!