Eindelijk heeft onze hond Luca haar langverwachte vriendje gekregen. Sinds dinsdag heeft ze het gezelschap van James, een kruising tussen een beauceron en een Pyrenese berghond. Alweer wat langer had ze het gezelschap van de katers Tommy en Scrappy, maar die lieten zich voor de gelegenheid ook graag even fotograferen.
Aan schuurruimte hebben we gelukkig geen gebrek. Dat ervaar ikzelf als behoorlijke luxe en als er dan eentje bij is die niet wil luisteren, dan heeft die pech gehad. Die gooien we gewoon tegen de vlakte. Zo was er eentje bij die de ambitie had om ruïne te worden. Niks ervan, zei ik, geen ruïnes hier. We zijn hier potjandikkie net komen wonen en willen het juist een beetje opknappen. En toch wil ik ruïne worden, zei dat domme schuurtje. Nou daar weet Dikkie Dik wil raad mee. Dikkie Dik pakte zijn hamer en sloeg gewoon het hele schuurtje tegen de vlakte. Daaaag, Dikkie Dik....
