Kerst met de familie Lammers

Na vorig jaar de Kerst in Nederland gevierd te hebben, kregen we dit jaar zelf de familie over uit Nederland. Erik, Anita, Roel, Ineke en opa en oma Lammers waren donderdagmiddag ter plaatse in Thianges en zijn vanmorgen tegen tien uur weer in de auto gestapt richting Drenthe.

Op Eerste Kerstdag hebben we lekkere tournedos gegeten met rauwe witlof en witlof in hamrolletjes, voorafgegaan door de bij ons traditionele banaan in spek. Helemaal niet verkeerd!

Een dag later, het was inmiddels Tweede Kerstdag, gingen we "Bourgondisch bakplaten". Ook dit was geen onaangename bezigheid. Vervolgens nog even een afzakkertje en vanochtend nog even lekkere croissantjes, voordat de familie weer richting het hoge noorden vertrok.

Al met al een kort maar gezellig bezoek waarbij de kinderen ook erg veel plezier met elkaar gehad hebben!

Geen voetbal vandaag...

Ook in de Nièvre vandaag alle voetbal afgelast...

Na 24 jaar is het dan eindelijk zover........

Normaliter ben ik (lees Yvonne) niet de verhaaltjes creator van de blog. Daar is Theo beter in. Deze ene keer doe ik het zelf aangezien het met mezelf heeft te maken .

De meeste lezers van ons weblog zijn wel op de hoogte van mijn waterpokkenavontuur eind vorig jaar wat mij en de mensen om ons heen een paar benauwde dagen, zowel letterlijk als figuurlijk, heeft bezorgd. Inmiddels een jaar verder en nog steeds met de semi nabehandeling bezig naar aanleiding van dit avontuur is er een nieuw gezondheidsprobleem met de enge naam Lupus bijgekomen. Vooralsnog uit zich dit in een driehoekachtige rode vlek op mijn voorhoofd, maar het hoe en wat en welk type zijn we nog niet precies achter. Het wordt nu eerst behandeld met een crème en medicatie gedurende 2 maanden. Omdat deze aandoening valt onder de auto-immuun ziektes en in vele gradaties mogelijk is heb ik vanmorgen, na 24 jaar besloten dat het tijd wordt dat ik afscheid neem van een bij velen gewaardeerde compagnon, namelijk de SIGARET. Minder zal ik er niet van worden denk ik dan maar.

Of het makkelijk gaat worden weet ik niet, maar ik ga ervoor. Theo is al sinds het voorjaar sigaret vrij dus dat scheelt al een heel stuk. Alles in de was qua kleding /jassen en weer fris en fruitig straks het nieuwe jaar in zonder "rook" luchtjes.

Op de bijgevoegde foto's het resultaat van het bijna ritueel ombrengen en in mootjes hakken van de laatste 6 kant en klaar sigaretten. Het is over, uit finito, bye bye zwaai zwaai in de poubelle ermee.

Kerstsfeer

Aangezien Sinterklaas Frankrijk alleen met zijn stoomboot voorbij vaart, moeten we het hier doen met de Kerstman. En omdat de Sint toch niet komt, mogen we al voor 5 december het huis in Kerstsfeer brengen. Dat dan weer wel. Aangezien de jongens op woensdag niet naar school hoeven, hebben ze mama druk meegeholpen met het versieren van de kerstboom en het huis.

Even buurten

Laat mij eens een keer bij onze achterburen kijken dacht ik van de week. Maar, wat denk je? Niet thuis. Nou ja, dan maar even naar de andere buren. Nou ja, ook niet thuis. Hhmm, dan ga ik wel paddestoelen zoeken...

Herfsttafereeltjes

Tijdens de dagelijkse wandeling met de hond Luca ontwaarde ik onlangs in het bos een levensgrote paddestoel. Vraag me niet naar het merk, want I have there no verstand from... Maar, hij was wel mooi en vooral groot dus. Het leek me daarom een goed idee om de camera even mee te nemen om deze paddo op de gevoelige plaat vast te leggen. Op de bewuste plek aangekomen bleek de mooie grote paddestoel echter niet meer onder ons te zijn. Een kaboutermannetje en -vrouwtje zaten dan ook heel droevig met een sporttas in de hand in het natte gras te kijken.

Elders in het bos zag ik vervolgens normale paddestoelen van een normaal formaat. Het kaboutermannetje en -vrouwtje wilden daar echter niet wonen, want in één van die paddestoelen zouden kaboutertokkie's wonen. Ze zouden wel een verlaten konijnenhol zoeken...

Omdat ik de camera bij me had heb ik die andere paddo's maar vereeuwigd. Ik vind ze niet mooi, om eerlijk te zijn. Nee, ik vind het lelijke dingen. Een vieze gladde glimmende bovenkant en natte bladeren die er bovenop liggen. Brrr... Maar er waren er wel drie die naast elkaar stonden en een stuk of wat die in een rijtje stonden. Dat is dan in ieder geval iets!

Filmpjes Sven Olav

Onze oudste zoon Sven Olav heeft in de laatste week van augustus meegedaan aan filmopnamen. Het was een Franse opname in de Pyreneeën met Franse kinderen en Nederlandse kinderen die Frans spraken. De opnamen zouden worden gebruikt voor de internetsite http://tvtmj.free.fr/.

Inmiddels zijn er enkele filmpjes en promo's op deze internetsite verschenen. Ik had de indruk dat er nog meer zou komen, vandaar dat ik nog even gewacht had, maar omdat dit nogal lang op zich laat wachten - of wellicht zelfs uitblijft - geef ik alvast maar even de links van de filmpjes waar Sven Olav in voorkomt. Soms moet je goed kijken om hem te ontdekken.

http://tvtmj.free.fr/spip.php?article229

http://tvtmj.free.fr/spip.php?rubrique4

http://tvtmj.free.fr/spip.php?article218

http://tvtmj.free.fr/spip.php?article219

Druivenpluk

Als je de Franse cultuur goed wilt opsnuiven moet je natuurlijk een keer gaan druiven plukken. Via Cees is het me gelukt om dat dit jaar ook daadwerkelijk een keer te kunnen doen. Het was zwaarder dan we hadden verwacht, maar toch wel een hele belevenis. Het was te vergelijken met wintersport. Twee flinke warme maaltijden op een dag en après-vendange in plaats van après-ski. Plukken in plaats van skiën was dan weer minder, maar dat compenseerde ik soms door als een slalomskiër tussen de wijnstronken door te springen als we naar een nieuw wijnveld liepen. De zere rug die je de hele dag had ging daar echter niet van over...

De aanvang van de pluk was voor mij wat hectisch. Op zaterdag kwam ik terug van vakantie en tijdens de terugreis kregen we te horen dat ik de volgende morgen om acht uur al in Lucenay-les-Aix moest zijn. Om zeven uur stond ik dus met mijn tas klaar om opgepikt te worden door Ien, de nicht van Cees. Uiteindelijk kwamen we rond tien uur aan in het plaatsje Jullié, in de Beaujolais-streek. Na een kopje koffie mochten we direct gaan plukken. Al na een kwartier ging de rug pijn doe en dat zou de hele verdere week zo blijven. De eerste warme maaltijd om twaalf uur smaakte dan ook heel erg goed, evenals de bijbehorende glaasjes wijn. 's Avonds de eerste après-vendange met een bont gezelschap. Onder het genot van een biertje een beetje kennismaken met iedereen. Gezellig en goed voor mijn Frans.

De volgende dag was voor ons drieën de eerste volledige dag. De andere plukkers waren reeds op zaterdag begonnen. De wijnboer kwam om zes uur 's ochtends persoonlijk naar het huis waar de plukkers logeerden, om daar op iedere slaapzaal het licht aan te doen en goedemorgen te roepen. Om ongeveer kwart voor zeven zaten we dan in de eetzaal met een kop koffie en een stukje brood met aardbeien- of abrikozenjam. Iets na zevenen liepen we naar één van de om de boerderij gelegen velden of werden we met een busje naar een verder gelegen veld vervoerd.

Na twee uurtjes plukken was er de eerste maaltijd van de dag. Een hele kist vol brood en een grote bak met dikke stukken ham, spek of andere vleeswaar. Er moest natuurlijk ook wat bij gedronken worden. Voor de liefhebbers was er één kleine thermosfles met koffie, maar voor de rest was er een sherrycan met rode wijn. Dit ging in plastic bekers, die goed vol geschonken werden. De echte die hards - en dat waren er genoeg, onder meer de voorman en de zoon en schoonzoon van de wijnboer - draaiden hun hand er niet voor om om 's morgens iets na negenen twee van deze bekers wijn naar binnen te werken.

Zo rond een uur of elf 's morgens was er vervolgens vaak even een kleine pauze waar enkele bekers water genuttigd werden. Degene die dit wenste kon echter ook een kanon nemen... Wederom een flinke beker rode wijn. Natuurlijk vloeide de wijn ook rijkelijk tijdens het middageten en bij het avondeten. 's Middags tijdens het plukken hing het een beetje van het weer af. Als het warm was kwam de catering extra met water langs en bleef de wijn 's middags achterin de jeep liggen. Het was echter niet verboden om zelf naar de jeep te lopen en toch nog een kanon te nemen. Een enkeling deed dit ook inderdaad.

's Avonds dronken we in het huisje dan nog een paar biertjes. De eerste avonden was dit bijzonder gezellig, maar in de loop van de week kwamen er steeds meer jongere plukkers bij die 's avonds alleen plezier konden hebben als er veel lawaai was en als er flink gek gedaan werd. Dat is nog nooit mijn kopje thee geweest en nu, als bijna veertiger, al helemaal niet meer. De après-vendange verloor na enkele dagen voor mij dus wel een beetje zijn glans.

Al met al ben ik erg blij dit een keer meegemaakt te hebben. Of het eenmalig was, weet ik nog niet. Door de constante pijn in de rug zijn het wel hele lange dagen en als je ziet met wat voor bedrag je aan het eind van de week op je cheque naar huis gaat dan hoef je het daar ook niet voor te doen. Met kost en inwoning erbij is het niet slecht betaald, zeker niet als je ziet wat je aan wijn en eten krijgt, maar toch. Direct bij terugkomst zei ik tegen Yvonne dat ik volgennd jaar niet weer zou gaan. In een jaar kan echter veel gebeuren, dus we zullen het wel zien.

Degenen die nieuwsgierig zijn naar nog meer foto's kunnen overigens een kijkje op mijn Hyvespagina nemen: http://tjootje.hyves.nl/.

Oh ja! Mocht iemand in de toekomst nog eens een keer een fles Beaujolais Villages of Julienas van Domaine du Granit Doré (http://www.domainedugranitdore.com/) uit 2009 open trekken, denk nog maar even aan mij. Misschien zijn er druifjes in verwerkt die ik in mijn handen heb gehad...

Bie de Lidl

Er is deze week bij de Lidl in Frankrijk een Nederlandse week, met allerlei Nederlandse producten. Dus ik zei vanmorgen tegen Yvonne: "Gaon ie vandaog nog even kieken bie de Lidl. Misschien hebt ze er ok nog wel een beetien Charcuterie drenthoise..." Ja, je weten maor nooit ja. En wat denken ie. Komt ze terug met echte Saucisson de Drenthe! Ik dacht, nou brek mie de klomp. Maor wie hebt het nou maor mooi in de kast liggen...

Vakantie

De familie Lammers heeft deze zomer niet alleen zelf gasten over de vloer gehad, maar ging deze zomer ook zelf eens een keer weer elders kijken. Elders was in dit geval het dorpje Mas-d'Azil aan de voet van de Pyreneeën.

Deze bestemming was niet zommar gekozen, want op de camping werden filmopnamen gemaakt, waar Sven Olav aan meedeed. Eind september zal het resultaat hiervan te zien zijn op www.tvtmj.free.fr. ik zal een ieder op de hoogte houden!

Het was leuk om zo'n shooting eens mee te maken en ook de vakantie is goed bevallen. We zaten vlakbij de beroemde megagrot van Mas-d'Azil, waar een weg doorheen loopt, en natuurlijk hebben even een dagje Andorra gedaan en daar goedkoop drank en rokerij ingeslagen. Ja, je moet ook een beetje aan de gezondheid denken natuurlijk. En als we goedkoop drank en shag inslaan, houden we meer geld over om groente en fruit van te kopen...

Op de terugreis op zaterdag kreeg ik een telefoontje dat ik de volgende ochtend om zeven uur weer klaar moest staan om te gaan druiven plukken. Daarover binnenkort meer op deze blog.

Fragment Radio Drenthe

Voor degenen die het niet gehoord hebben of het nogmaals willen horen, hier de link naar het fragment van Radio Drenthe: http://212.178.73.48/media/radio/02DE7C3A8B15E33BC125761000306949_WFiles_1.mp3

Drenten in den vrömde

Op donderdag 20 augustus zal ik te horen zijn op Radio Drenthe. Direct na het nieuws van half acht 's morgens in het programma 'Drenten in den vrömde'. Degenen die Radio Drenthe niet kunnen ontvangen kunnen ook luisteren via internet (www.rtvdrenthe.nl). De uitzendig is daar ook op een later tijdstip terug te luisteren.

Daar was ie dan: de optocht!

De bemanning van de wagen van Thianges

Holland's glorie op de wagen van Thianges

De gehele Nievre was uitgelopen om dit grootse spektakel te aanschouwen

Bram

De fanfare + dansmarieke's van Thianges...

Bram met de trots van onze wagen: de Normandische koe

Sven Olav in de weer met confetti

Buuv

Buum, alias 'de sjaffeur'. Hij gaf onze 'pole position' niet uit handen!

De mannen van Le Bois Vieux, twee Lammersen en drie Thomasen

Even naborrelen na het werken aan de wagen

De finishing touch van Dominique

Veevervoer...

Het landbouwfeest van de cantons Decize en La Machine zit er weer op! Zondagmiddag werd het feest afgesloten met de traditionele optocht. In totaal reden er dertien versierde wagens mee, onder wie de wagen van Thianges.

En in tegenstelling tot hetgeen ik in een eerder bericht over deze wagen meldde, heb ik hem toch nog enkele dagen voor aanvang van de optocht kunnen aanschouwen en we hebben zelfs nog mee kunnen helpen met het bouwen van de wagen. Er was inmiddels al heel wat werk gedaan, zoals het maken van de papieren bloemen, het verwerken van deze bloemen op borden en het maken van de koe en de appelboom. Maar desalniettemin was de aanhanger die voor de optocht gebruikt zou worden donderdagochtend nog gewoon een kale aanhanger. En om nou te zeggen dat er donderdag en vrijdag even hard gebuffeld is om de kar klaar te maken, mwoah, ook niet echt. Er was meer overleg dan daadwerkelijk bouwen en vrijdagmiddag moest er natuurlijk uitgebreid gegeten worden.

Toch was de wagen vrijdagavond klaar. Er was hier daar nog wel wat ijzer in het zicht, maar hee, we hebben het wel over de Franse slag hè! En we hadden uiteindelijk een hele toonbare kar waar we prima mee voor de dag konden komen. Maar de grote winst was dat er een nieuwe generatie is Thianges is opgestaan die elkaar plotseling heeft leren kennen tijdens het werken aan de wagen, tijden het eten op de vrijdagmiddag, tijdens de borrel op vrijdagavond, tijdens het eten op vrijdagavond (ja, 't was druk vrijdag) en last but not least, tijdens het eten gisteravond (donderdag) als afsluiting van het hele gebeuren. We hadden onze inburgeringscursus nog niet echt gehad, maar dat is nu dubbel en dwars ingehaald!

Kortom, 't was wel een schiere week. Om nog maar even terug te grijpen naar de allereerste inburgeringscursus uit mijn leven...