Wij zijn Theo, Yvonne, Sven Olav en Bram Lammers. Eind september 2005 hebben het Drentse land verruild voor Frankrijk. Eerst vijf jaar in de Bourgogne, vanaf maart 2011 in de Auvergne en sinds juli 2018 in het departement de Tarn in Occitanie.
zaterdag, januari 28, 2006
En het werd weer winter
Nadat het gisteren aan het eind van de dag lichtjes sneeuwde heeft het vannacht flink doorgezet. Vanmorgen was het volledig wit. Ik ben nog met Sven Olav naar school gereden, maar daar was niemand te bekennen. Heb even tien minuten gewacht en we zijn maar weer huiswaarts gekeerd. Een eindje verder liep de hulpjuf te wandelen. Zij bevestigde dat er vandaag inderdaad geen school was.
Sven Olav had dus sneeuwvrij en daar hebben we maar even van geprofiteerd. Even een blokje om met de slee. De koeien van de buren vonden het allemaal best. Die stonden lekker vanuit de stal te kijken hoe wij in de koude sneeuw liepen. Voor vanmiddag wordt er nog meer sneeuw verwacht en morgen zou het weer gaan regenen. We wachten het maar af en zien wel wat morgen ons brengt. Vandaag kunnen de kinderen in ieder geval nog even lekker genieten van de sneeuw.
donderdag, januari 26, 2006
Even de rommel opruimen
In Nederland wordt een huis veelal schoon opgeleverd, in Frankrijk ligt dat anders. Wij hebben in het huis ook nog heel wat spul van de vorige bewoners aangetroffen. Daar zat nog wel wat bruikbaars bij, maar toch ook heel veel rommel. Yvonne had dit allemaal in één van de schuurtjes gestouwd (zie eerste foto). Dit moest nog een keer gesorteerd worden en grotendeels afgevoerd.
In de tussentijd hadden we ook zelf met de verbouwing al heel wat troep gecreëerd, zodat we inmiddels al een mooi afvalbergje hadden. Omdat de prioriteit meestal gelegd wordt bij werk aan het huis, of hout zagen lag de rommel er al een hele tijd en moest het altijd nog een keer afgevoerd worden.
Deze week zijn we inmiddels drie keer naar de stort geweest met een volle aanhanger. Er staan een stuk of zes containers voor o.a. hout, ijzer etc. Er staat er ook eentje waar van alles wat in mag. En 95% van onze rommel valt daaronder. Emmers, plastic zakken en vuilniszakken met allerhande troep: gooi er maar in. Je parkeert de aanhanger even bij de bewuste container, iemand van de dechetterie (stort) helpt even mee (en het jongste lid van ons gezin eveneens) en binnen 10 minuten ben je weer leeg. En het mooie is. Het kost helemaal niks. Dat is nog eens leuk afval wegbrengen.
De afvalberg naast het huis is helemaal weg, we hebben alleen nog een klein bultje schoon puin, dat we zelf wel kunnen gebruiken. Het schuurtje is nu voor een derde leeg. Dus nog 1 of 2 keer naar de stort en we hebben volledig schoon schip gemaakt.
dinsdag, januari 24, 2006
Onze voorproever
Sven Olav gaat alweer voor de vierde week naar school. Het gaat nog steeds goed en hij gaat er met veel plezier heen. Hij verstaat de andere kinderen niet, maar bijna iedere dag noemt hij wel weer een nieuw Frans woordje. Bram mag zich voorlopig nog bezighouden met het helpen van mama bij het maken van toetjes. En natuurlijk moet hij dan even proeven of het wel goed wordt...
Uitzicht vanaf de veranda van de chalets
We zijn momenteel druk in de weer met de autoriteiten voor de vergunning voor 2 chalets. De burgemeester vindt het geen enkel probleem, maar hij is niet de eindverantwoordelijke. We moeten nu een afspraak maken met iemand in Nevers om onze plannen voor te leggen. De burgemeester heeft al aangeboden met ons mee te gaan, als het in zijn agenda past. Het lijkt allemaal wel goed te komen en... als ze er staan, dan is dit het uitzicht vanaf de veranda. Kon slechter, dachten wij...
zondag, januari 15, 2006
Waar blijft die Sinterklaas nou?
Voor de kinderen was het geen moeilijke omschakeling van Sinterklaas naar de Kerstman. 't Is ook een man met rode muts en witte baard en je krijgt er cadeautjes van. So, who cares... Onze poes Aisha heeft het er wat moeilijker mee. Het is al half januari en Sinterklaas is nog steeds niet geweest. Hoe kan dat toch? Dan zelf maar eens even poolshoogte nemen waar die man blijft...
Waar drink je koffie in januari? In de tuin natuurlijk!
Nadat we weer voorzien waren van het nodige hout, zijn we vanmiddag meteen gaan kloven en hout stapelen onder het afdakje. Onder een heerlijke winterzon was dit beslist geen onaangenaam klusje. Zo halverwege de middag was het zo'n 10 à 11 graden. Met een jas of dikke trui aan aangenaam genoeg om tussen het werk door even heerlijk in de buitenlucht te koffiedrinken. Dat hadden we op 15 januari nog niet eerder gedaan...
We kunnen weer even stoken
Met twee houtkachels als verwarming lukt het prima om er flink wat brandhout doorheen te jassen. Zo midden in de winter is daar niet zo heel gemakkelijk aan te komen, zeker niet als je nog bezig bent met contacten op te bouwen. Toch hebben we de afgelopen week weer een adresje gevonden. En dus werden we vanmorgen weer voorzien van tien kubieke meter brandhout. Met de trekker werd het gebracht. Vader en zoon moesten daarvoor een tocht van anderhalf uur maken, wat mede veroorzaakt werd door een kapotte radiateur.
In tegenstelling tot de andere keren dat er hout geleverd werd, was er deze keer geen kipper. Het moest met de hand gelost worden. Maar met z'n drieën was dat in een klein uurtje klaar en het voordeel is dat alles alweer mooi opgestapeld ligt.
Zaterdag was ik even bij deze mensen, waar ik voor het eerst bij Fransen koffie gedronken heb, wat redelijk uniek is. Wij hebben tot nu toe alleen koffie kunnen slijten aan de schoorsteenveger, die er niet bij ging zitten, maar gewoon bleef staan. Na een tocht van anderhalf uur en een klein uurtje hout stapelen wilden deze Fransen echter wel even zitten. De koffietijd was al geweest en dus werd op deze mooie winterdag genoten van een oer-Hollandse Beerenburger. Voor 30% vond pa het toch wel behoorlijk scherp. De zoon vond het wel meevallen. We hebben ze vervolgens een paar flessen water meegegeven voor de radiateur, zodat ze ook weer thuis konden komen.
maandag, januari 09, 2006
Tom & Jerry
Voor de derde keer tijdens ons verblijf in Frankrijk kwam één van onze poezen met een muis thuis. Zoals het een echte poes betaamt werd deze netjes voor de deur gelegd. Volgens de poezenwetenschappers is het dan bedoeld als voedsel voor het baasje. Lief bedoeld, maar.... toch maar niet. Ook zonder de poezen weten de muizen ons huis overigens wel te vinden. Een week of twee geleden liep er ineens een muis in de kamer. Hij was letterlijk de weg kwijt, want op het speelkleed van Sven Olav en Bram raakte hij jammerlijk in de berm...Omdat een bourgondische muis betrof moest de heftruck er aan te pas komen om hem weer op het rechte pad te krijgen... (zie foto).
Werkzaamheden aan camping van start
Vandaag is letterlijk de eerste schop de grond in gegaan voor het realiseren van onze beoogde camping. We hebben zes meter heg verwijderd aan de straat naast het huis. Hier moet de ingang van minicamping Le Bois Vieux verrijzen. Morgen gaan we overigens even naar de burgemeester om onze plannen met hem door te nemen. We zijn benieuwd hoe hij er op zal reageren.
Jong geleerd...
Na een paar droge dagen leek het een goede idee om wat overtollige troep in de hens te steken. In Frankrijk is dat geen enkel probleem. Je brandt maar een eind weg, als het maar in een ton o.i.d. is. En dat laatste valt volgens ons ook nog wel mee. Maar we vonden toevallig deze ton in onze heg en dan kun je hem net zo goed gebruiken. Is ook veiliger voor de kinderen die nou ook volop mee kunnen helpen met vuurtje stoken.
donderdag, januari 05, 2006
I'm a lumberjacker baby...
We zijn hier heel wat hout nodig voor beide kachels. Gelukkig hebben we van de gemeente een stukje bos toegewezen gekregen waar we zelf mogen kappen om in haardhout te voorzien. Dit stamt nog uit de tijd van Napoleon, die vond dat iedere Fransman het verdiende om er in de winter warmpjes bij te zitten. Morgen gaan we het bos in om naar hartelust te zagen. Vandaag eerst maar even de nieuwe motorzaag geprobeerd. We hadden nog wat stammetjes liggen en die waren in een handomdraai in drieën gezaagd.
Sven Olav heeft zijn eerste schooldagen er inmiddels overigens ook opzitten. Een half uur voordat de school begint staat hij 's morgens en 's middags al klaar met de jas aan. Ook komt hij dolenthousiast terug. Hij kan de andere kinderen nog niet verstaan en weet ook nog niet hoe ze heten of hoe de juf heet. Maar hij vindt het wel hartstikke leuk. En onverwacht goede start dus op de nieuwe Franse school.
zondag, januari 01, 2006
Wachten op nieuwjaarlopers
Gelukkig 2006
Spetterend vuurwerk
Abonneren op:
Posts (Atom)