Zoals onlangs te zien was op deze weblog heeft Bram flink geholpen met het omspitten van de tuin. Vervolgens hebben beide jongens daarna meerdere malen onbedoeld opnieuw flink meegeholpen met het omspitten van de tuin, zodat papa flink aan het schoffelen is geweest en bezig is geweest met het verwijderen van niet in een tuin behorende producten, alvorens de plantjes en zaadjes de grond in konden. Inmiddels zijn we zover dat we een start hebben gemaakt met ons eigen groentetuintje. Het is nog erg klein, maar het is dit jaar dan ook een soort oefentuintje. Wat slaplantjes en aarbeiplantjes, zoals op de foto's is te zien, en daarnaast nog wat uien, radijsjes en wortelen. Wat dit allemaal wordt, moeten we afwachten, maar er staan inmiddels al wel een forse rabarberplant en twee andere niet door ons gekweekte planten. Er moet dus iets willen groeien...
GEEN FOTO BESCHIKBAAR!!!Bliksem hou je liever buiten de deur. Enkele weken geleden merkten we wat er kan gebeuren als dat niet lukt en dan stelt het in dit geval voor een blikseminslag nog niks voor. Ons ADSL-modem overleefde de klap niet en daardoor waren even een weekje digitaal van de buitenwereld afgesloten.Met een nieuw modem konden we letterlijk de hele wereld weer aan, maar na de bliksem hielden we ook computervirussen niet buiten de deur. Wij hadden de laatste tijd steeds vaker klachten dat onze e-mailbijlagen niet aankwamen. Omdat we ook wat andere verdachte dingetjes hadden ontdekt besloot ik een in onze PC ingebouwde system recovery uit te voeren. Windows XP wordt dan opnieuw op de PC gezet, maar alle bestanden blijven behouden. Het resultaat mocht er zijn. De PC was onvoorstelbaar traag en 80% van de functies werkte niet meer. Ook konden we onze bestanden niet meer kopiëren. Dus hebben we de PC naar een IT-bedrijfje in de buurt gebracht. Daar is het uiteindelijk gelukt om onze foto's en andere bestanden te saven. Ook werden maar liefst 58 virussen geconstateerd. Nu weten we ook waarom we in departement 58 wonen. Het lukte daar overigens niet om Windows weer terug op onze PC te plaatsen (teveel naar de Pfaff's gekeken) omdat ze onze ingebouwde recovery niet snapten, dus hebben we de PC gisteren zelf maar weer opgehaald en zelf alles weer geïnstalleerd. Inmiddels zijn we weer helemaal up and running (ook teveel naar iets gekeken, weet alleen niet wat).Wat we wel kwijt zijn geraakt zijn onze oude e-mails en onze contactpersonen. Wil een ieder die dit leest bij deze zo vriendelijk zijn om zijn, haar of hullie e-mailadres te mailen naar theo.yvonne@wanadoo.fr? En misschien heeft iemand nog een mailtje van Yvonne van een paar weken geleden waarin de opening van de website van de camping werd aangekondigd. Die mail is gestuurd aan alle contactpersonen die we destijds in Outlook hadden staan. Als iemand dit mailtje nog heeft, zou die hem willen beantwoorden. Dan zien wij in één klap alle e-mailadressen van onze contactpersonen weer.Sjeesus, wat een lang verhaal over zo'n domme computer. Ach ja, ook in Frankrijk is het niet alleen maar lang leve de lol. Zo zijn we vandaag bijvoorbeeld naar Magny-Cours geweest. We konden de raceauto's horen brullen. Hebben ze echter niet gezien en kwamen terug met een wastafel en zo'n ding die eronder hoort...
Na onze eigen tuinman en onze eigen tegelzetter is het nu tijd om onze eigen loodgieter voor te stellen. Een voormalig journalist van de Oostermoer-Noordenveld heeft ons voorzien van een afwasgelegenheid voor de campinggasten. En heeft er "en passant" ook maar even een buitenkraantje bij geplaatst. De voor onze eigen badkamer overbodige ketel werd buiten aan de muur bevestigd en er werden wat koperen buisjes aangelegd en gesoldeerd en zie daar... er is water. En het correctiewerk waar eerder over gerept werd? Is niet meer nodig. Er was één zeer onwelwillend puntje in het geheel, maar uiteindelijk is het allemaal dicht en is er water.
Iedere zondagochtend eten de mannen in huize Lammers steevast een hardgekookt eitje. Al vrij snel was de zondag hier dan ook al omgetoverd tot oeuf-dag (officieel horen die o en e in elkaar verstrengeld te zitten, maar wij hebben geen Frans toetsenbord en het is me nu te laat om het nog bij de speciale tekens op te zoeken). Vorige week zondag was het het wel een heel speciale oeuf-dag! Nadat de mannen 's morgens bij het ontbijt hun eitje hadden verorberd, had de Paashaas voor een verrassing gezorgd. In de tuin bleken allemaal chocolade-eieren verstopt te zijn. De jongens hadden ze in een mum van tijd allemaal gevonden, maar waren toch niet helemaal zeker of er niet nog ergens een eitje achter gebleven was. Dus op Tweede Paasdag - toen papa en mama al lang en breed wisten dat oeuf-dag voorbij was - trokken de kids weer vol goede moed met hun mandjes de tuin in. En zie daar... wat papa en mama nooit hadden verwacht... Bram wist zijn totaal nog met twee op te krikken. Kinderlijke onwetendheid wint het zo nu en dan gewoon van ouderlijke rekenkunde...
Ondanks dat we het hier met z'n viertjes uitstekend naar onze zin hebben en dat we er uiteindelijk zelf voor gekozen hebben om naar Frankrijk te gaan, is het toch altijd leuk om oude bekenden te zien. En het komend weekend verheugen we ons op de komst van niemand minder dan... Bunny! Jawel, en nu ga ik even vreemd in het Engels, de Eastern Bunny. Vanuit de Bourgogne wensen wij iedereen dan ook een vrolijk Pasen. Da'j maor veul eier muggen eten en veul neuties muggen schieten...Joyeux Paques, oftewel Vrolijk Pasen!Theo, Yvonne, Sven Olav en Bram.
Deze Mobilette stond nog in één van de schuurtjes!Het is even een tijdje stil geweest op onze weblog. Precies 2 weken geleden zaten we even in het donker na één harde onweersklap. Toen we de stroom er weer op zetten deed de PC het nog wel, maar we hadden geen internetverbinding meer. We hebben zowel de PC als het modem laten testen en het bleek dat het modem de onweersklap niet overleefd had. Het betreffende IT-bedrijfje in de buurt heeft een nieuwe besteld, die uiteindelijk afgelopen dinsdag ten tonele verscheen. Vandaar even een tijdje windstilte op de weblog.In de tussentijd hebben we o.a. even een schuurtje opgeruimd, waar deze Mobilette onder het stof vandaan kwam. En nadat ik gisteren en vandaag op mijn huis tuin en keuken-Hollandse fiets naar het bos geweest ben te zagen, denk ik er sterk over om dat ding weer aan te praat te kijgen. Lukt me niet, maar het gaat om het idee. Het is in ieder geval een mooi antiek plaatje.
Ik had er niet veel hoop op dat de Tour de France hier in de buurt zou komen. Om het middengedeelte van Frankrijk wordt meestal heen gereden. Maar zie hier. Op zaterdag 22 juli wordt de beslissende (wellicht) tijdrit van de Tour 2006 gehouden van Le Creusot naar Montceau-les-Mines. Dat is iets oostelijk vanaf ons gerekend. Ongeveer een dik uur rijden. Een dag later eindigt de Tour in Parijs, dus nu Armstrong er niet meer bij is, kan het maar zo dat het hier om de beslissende etappe voor de eindoverwinning in de Tour gaat. Zie ook de link rechts op deze weblog.
Nog dichterbij, een half uur rijden, is Magny Cours. Daar wordt op 16 juli weer de Grand Prix van Frankrijk verreden. We hebben het dan natuurlijk over Formule 1. Dus voor sportliefhebbers wellicht een mooie gelegenheid om eens op onze camping te kijken.
Ondanks dat we de tijd aan onszelf hebben, hebben we het druk genoeg met van alles en nog wat. En dan wilden we eigenlijk dit jaar ook nog ons eigen tuintje hebben, met wat aardbeien, wortelen, komkommers en aanverwante artikelen. Tsja, dan zal er toch eerst een stukkie grond omgespit moeten worden. Gelukkig heb je dan nog kinderen! Bram was zo vriendelijk om deze taak even voor ons waar te nemen.
We zijn weer uit de shit. De verstopping in de afvoer is verholpen en de septic is inmiddels leeggehaald. We kunnen dus weer heel wat jaartjes vooruit. Onze buurman, monsieur Lamarre, door Sven Olav omgedoopt tot Sierra Madre, was ook even nieuwsgierig en vooral benieuwd naar het adresje dat we gevonden hadden voor het ledigen. Hij kwam dus ook even een kijkje nemen. Hij is te herkennen aan een witte baard.
