Bekende gezichten

Na de families Hoff, Lammers en Franke mochten we aan het begin van de week de families Van Rein en Ringelink verwelkomen. Leuk om na een lange periode je vrienden weer te kunnen zien en even bij te kunnen kletsen onder het genot van een hapje en een drankje.

Het hapje werd ons deze keer door onze tuin in de schoot geworpen. Je ziet een courgette zo groot als een augurk, je kijkt even de andere kant op en het is ineens het formaat van een colafles. Je maakt er cilinders van, haalt de binnenste massa eruit, voorziet het centrale gedeelte van gehakt met iets erdoor en transporteert het geheel naar de oven alwaar een verhittingsproces de rest doet. (Uit koken met Hansworsten, eerste druk, vierde oplage, Lammers 2006) Opdienen met rijst en smullen maar.

Dinsdagochtend werden de tenten weer ingepakt en werd de terugreis door het tiental weer aanvaard. Het was kort, maar wel erg gezellig. Sven Olav kon zich heerlijk uitleven met Tom en andersom was dit ook zeer zeker het geval. Tom vond het wel prettig om even van zijn vijf meiden bevrijd te zijn.

Moderne mannen

Op minicamping Le Bois Vieux is plaats voor iedereen. Jong of oud, man of vrouw, hé of ho... Het maakt ons niet uit. En we hebben hier inmiddels ook al heel wat verschillende soorten en maten gehad. Zo waren hier al een onderwijsdeskundige, een bomoloog, een interieurgoeroe, een kap* en een dominee. Daar kwamen de afgelopen week ineens een cursusgerichte docent en een agragrisch specialist bij. Dit bleken overigens twee heren van het moderne soort. Terwijl de vrouwen na de maaltijd nog even enkele wijntjes achterover tikten onfermden beide mannen zich over de afwas. De vraag is nu. Is dit alleen op vakanties het geval?

Nog even wat informatie speciaal voor onze interieurgoeroe. Na via internet een nieuwe thermostaat besteld te hebben werkt de ketel nu als een tierelier. Ook het noodslangetje is inmiddels weer vervangen door de beoogde kraan. Nu met een passend verloopstukje, waardoor ook dit waterrijke ensemble nu aan alles eisen voldoet.

Volle bak

Na een rustige opstartperiode hadden we aan het begin van de week ineens een volle bak op de camping. Vorige week zaterdagochtend kregen we een telefoontje van ene Herr Van Rein aus Deutschland, die in Italië op de camping stond en samen met de familie Ringelink op de terugreis naar Nederland? via Frankrijk wilde reizen en daarbij onze camping wilde aandoen. "Ie komt maor langs!"

Beide families bleken drie kinderen te hebben en zo hadden we er zondagavond ineens tien gasten bij. Omdat er 's middags om vier uur maar zo plotsklaps een caravan het terrein op kwam rijden, zag de camping er samen met onze eigen bungalowtent en caravan ineens vol uit.

De twee onverwachte gasten hadden ons adres overigens uit het SVR-boekje. Daar hadden we ons afgelopen voorjaar bij aangesloten en we blijken nu dus al in het nieuwe boekje te staan, die deze mensen hadden aangevraagd omdat ze de oude kwijt waren. Bij deze wil ik de familie Mulder uit Tynaarlo dan ook even bedanken voor deze tip!

Nieuwe deur

Tussen onze kamer en de receptie van de camping hadden we voorheen een deur met een nogal gammel kozijn er omheen. Pa Vrieling heeft een poging gedaan het kozijn er opnieuw in te zetten, maar het vertoonde teveel mankementen. Omdat vrouwlief Yvonne al langer had aangegeven een nieuwe deur op de bewuste plek te willen hebben, hebben we maar een nieuwe deur met een nieuw kozijn gehaald. Omdat ons huis nou niet bepaald overal even recht is, was het ook nog een behorlijke klus om dit er allemaal in te zetten, maar uiteindelijk is het weer gelukt en het resultaat mag er zijn.

Schapenmarkt in Decize

In het schilderachtige stadje Decize werd vrijdag een schapenmarkt gehouden. Tenminste daar kwamen we bij een bezoek aan deze markt achter. Wij dachten namelijk dat het een algemene veemarkt was, met koe en paard en aanverwante artikelen. Het bleken dus alleen maar schapen te zijn en dan ook nog alleen maar schapen van het mannelijke ras. Naar schatting zo'n 200 rammen werden er te koop aangeboden. Grotendeels ging het om Charolais rammen, maar er was ook een handjevol Suffolk rammen en ook waren er nog Texelaars te bewonderen.

Na een bezoekje aan deze markt hebben we nog even een terrasje gepakt in Decize. En omdat de meeste Fransen tussen de middag een warme maaltijd nuttigen hebben we er direct ook maar even lekker bij gegeten.

Er was er één jarig

Op de laatste volle dag van haar vakantie mocht oma Vrieling zaterdag in Frankrijk haar verjaardag vieren. Samen met de kinderen hebben 's morgens de veranda versierd en 's middags hebben we heerlijk gebarbecued. Het leek 's morgens in de verste verte nog geen BBQ-weer te worden, maar na de middag brak de zon door en werd het nog heerlijk warm. Een gezellige dag dus, zio vlak voor het vertrek naar Nederland.

En daar hebben het hout weer

Vooral in de afgelopen winterperiode heb ik meermalen verhaald over hout. Als we weer eens nieuw brandhout hadden gekregen. Als ik weer eens aan het zagen was en natuurlijk toen ik samen met Luuk ons eigen hout uit het bos had gehaald. En ondanks dat het nog volop zomer is gooi ik er maar weer een hout-story tegenaan. Want voor de komende winter hebben we alvast maar even 25 kuub extra hout besteld.

Vorig jaar kwamen we hier tegen de winter en wisten we nog niet waar de houtboeren te vinden waren. Met als resultaat dat we steeds op het nippertje nieuw hout konden bestellen. Naar prijs en kwaliteit konden we niet kijken. We moesten gewoon snel hout hebben. Voor de komende winter hebben we nu alle tijd om goed en betaalbaar hout te zoeken en dat hebben we dan ook maar gedaan. Bij een prachtig mannetje in Béard, zo'n 15 kilometer bij ons vandaan, konden we 25 kuub hout kopen. We gaan er vanuit dat we met het hout dat we zelf nog hebben liggen nu twee winters vooruit kunnen, maar weten in ieder geval zeker dat we het de komende winter niet koud krijgen.

Samen met schoonpa heb ik vrijdagmorgen en zaterdagmorgen met onze houtboer (81!) een aanhanger vol hout geladen in het bos. De eerste vracht is vrijdagmiddag geleverd en de tweede vracht vanochtend (maandag). Vrijdag had ik het geluk dat er nog wat hulp in de buurt was. De familie Franke oet Zuudlaoren verbleef hier op de camping en het was jammer dat ma Franke een dikke buik had, anders waren ze met z'n vieren aan het sjouwen geweest. Erwin wilde nog even laten zien hoe zukse knoepserds van stammen hij al kon tillen. Nou, nou, wat een knoepserd van een kneitert...

Het was overigens weer een gezellig weekje met vrienden hier op de camping. Ze konden ook nog even de verjaardag van Yvonne meepikken. Lekker gebarbecued en met het gezelschap van Cees en Sjors erbij werd het gezellig en laat. Zo rond een uur of één waren de zuivere zangnoten van Erwin en Cees tot ver in de Bourgogne te horen. Dat zegt dus wel genoeg. De wijn smaakte tijdens en na de barbecue dan ook erg goed.

De familie Franke zal echter nog niet begrepen hebben wat ons hier in het weer zo aantrekt. Thuis in Nederland al weken een hittegolf, ga je een week naar Frankrijk, is het een stuk frisser en krijg je de nodige regen op je caravan. Ben je een dag terug in Nederland en lig je alweer in het Zuidlaardermeer. Tsja, het kan verkeren...