Het heeft lang geduurd...Dat er weer een berichtje op de blog verschijnt. Dus leek het me goed de radiostilte met een toepasselijk berichtje te verbreken. Want wat nog veel langer heeft geduurd is het graven van een gat voor in de tuin als waterreserve voor de brandweer, zijnde noodzakelijk om de chalets te mogen bouwen. Vorig jaar juli kwam de buurman met een kraan om het gat te graven, maar raakte hij de waterleiding. Een half jaar later kwamen de mannen van het waterbedrijf om de watermeter te verplaatsen naar vooraan de straat en de waterslang om het gat heen te leggen. Daarna was het lange tijd te nat om weer te graven en toen het weer droog was had de buurman het te druk met zijn boerderij.
Maar... afgelopen donderdag was daar ineens weer de kraan. Vrijdagmiddag was het gat klaar. 's Avonds het vilt (nee, het is geen verband wat Yvonne nog over had uit het ziekenhuis!) "voor onder" de folie in het gat gelegd en daarna, tijdens onweer en juist voor de bui aan, de folie in het gat gelegd. Inmiddels is het aan één kant weer iets verschoven, waardoor ik het morgen nog even weer goed recht moet leggen, maar dan is het toch eindelijk klaar. Dan kan de benodigde 60 kuub water er in en daarna kan het hek eromheen.
De eerste chalet is inmiddels helemaal klaar en is inmiddels al uitvoerig getest door zwager Henry, pa en ma Vrieling en afgelopen weekend door Bart, Magda en Andrea. En dinsdag zal de eerste "echte" gast voor vijf dagen de chalet gaan bewonen. In de tweede chalet moeten nog twee wandjes gesausd worden, de stopcontacten en lichtschakalaars geplaatst worden, de deuren van de slaapkamers en de badkamer moeten er nog in en de plinten moeten er nog in. Oh ja. Op de veranda moet hier en daar ook nog een kwastje beits. Dus zonder al teveel storingen tussendoor door andere werkzaamheden moet de tweede chalet over een week ook voor het oog klaar zijn. Dan kunnen we weer verder met de andere projecten. En die zijn er nog genoeg, dus vervelen doen we ons nog lang niet.
