Weer een stapje verder

Al een tijdje zijn we bezig met het verbouwen van onze slaapkamer. De gipswanden zijn klaar en begin deze week is de laatste hand gelegd aan het afsmeren van de gipsplaten. Daarna een onderlaag er op gesmeerd en gisteren is alles in de saus gezet. Binnnen twee dagen een complete metamorfose, zeker met de mooie nieuwe tulp als decoratie op de schoorsteen.

Nu nog een nieuwe houten vloer en een mooi bureau voor Yvonne in de hoek links (voor de kijker) naast de schoorsteen met tulp en onder het grote dakraam. Vervolgens nog een mooie inloopkast en dan is de slaapkamer zoals we hem willen hebben.

Voor de volledigheid heb ik er ook nog even een foto bij gedaan van drie jaar geleden, zoals de slaapkamer was toen we hier kwamen wonen.

Nieuwe kachel

Het is weer rustig bij ons, na een hectische periode. Yvonne kreeg eind oktober - twee weken na onze jongens - de waterpokken en deze pokkedingen gingen ook op haar longen zitten. Het gevolg was dat Yvonne nauwelijks nog adem kon halen en opgenom werd op de intensive care in het ziekenhuis in Nevers. Vervolgens nog een week in het ziekenhuis in Decize en daarna thuis weer op krachten komen. Gelukkig hadden we in deze periode de hulp van pa en ma Vrieling, die twee dagen na de ziekenhuisopname in de auto zijn gestapt richting Frankrijk. Nogmaals hartstikke bedankt daarvoor!!!

Voor oma betekende dit uiteindelijk bijna vier weken in Frankrijk, want enige tijd na thuiskomst van Yvonne hadden we een week Franse cursus in de Dordogne op het programma en daarvoor hadden we vantevoren al met opa en oma geregeld dat ze hier dan op de kids zouden passen. Opa is tussendoor nog even heen en weer geweest naar Nederland.

Maar goed. Inmiddels hebben we de draad weer opgepakt en gaat alles weer als voorheen. Met dien verstande dat we vanaf vandaag wat zuiniger kunnen stoken, omdat vanochtend onze nieuwe Jotul kachel is geïnstalleerd. Zeg maar, de Mercedes onder de kachels. De oude kachel, van het simpelste soort, kreeg het prima warm, maar had hier wel veel hout voor nodig en trok zich niets aan van de regelschuiven. Of je die nou open of dicht had staan. Hij brulde óf voluit óf smoorde. De enige manier om de kachel te regelen was door de deur enigszins op een kier te zetten of harstikke dicht te zetten.

Maar dat moet nu verleden tijd zijn. Door deze nieuwe kachel zouden we veel minder hout nodig moeten zijn en zouden we de kachel in de keuken ook minder hoeven te branden. Zuiniger stoken zou dus dubbelop moeten gaan. Het was even een investering, maar door het zuiniger gebruik moet dit binnen enkele jaren terug verdiend zijn.

De eerste voortekenen zijn goed. Als je het regelhendeltje heen en weer beweegt zie je direct de vlammen reageren. En hij is ook nog eens een keer mooi... vinden wij. Tsja, het oog wil ook wat.