Kerstfeest in Thianges

Voor de laatste keer hebben we zaterdagavond het kerstfeest van de commune Thianges bijgewoond. Sven Olav en Bram kregen net als andere kinderen uit het dorp een cadeau van de Kerstman. Of de Kerstman voor de kinderen uit het dorp volgend jaar ook onze nieuwe woonplaats bezoekt, moeten we nog maar even afwachten. Maar dit hebben de mannen in ieder geval nog meegepikt.

Na afloop nog even borrelen met onder andere onze burgemeester, die me wist te vertellen dat Lille tegen PSV moest voetballen. Die kende hij wel... Van Van der Kerkhof...

Groeten uit de Bourgogne wordt Groeten uit de Auvergne

De zolder

De keuken

Het welkomstcomité

Het uitzicht

Het meertje

Het ensemble

De woning

De titel van deze blog zal over ongeveer twee maanden gaan veranderen. Omstreeks half februari gaan we de mooie Bourgogne namelijk verruilen voor de nog mooiere Auvergne. We hebben een zogenaamde "corps de ferme" gekocht in departement 03, de Allier en we komen terecht in de omgeving van Le Donjon.

Hier alvast een kleine impressie van ons nieuwe paradijsje. Het meertje (met welkomstcomité) hoort er ook bij. Tegen de tijd dat we zijn verhuisd en er weer flink verbouwd wordt, zullen er ongetwijfeld weer vaker verhalen en foto's op deze blog verschijnen.

Het webadres van de site zal niet veranderen. Ook na de verhuizing is de blog te vinden onder http://leboisvieux.blogspot.com.

Koning Winter

Ook in Frankrijk heerst Koning Winter. Een kleine twee weken geleden werden de Bourgondische heuvels toegedekt met een prachtige deken van sneeuw. De eerste berichten waren dat er na vorig weekend geen nieuwe sneeuw zou komen, maar als zo vaak gingen theorie en praktijk niet hand in hand. In de Auvergne begon het dinsdagmiddag vreselijk te sneeuwen, waardoor ik er uiteindelijk vier uur over deed om 's avonds thuis te komen. Onderweg een paar keer met Yvonne gebeld, die me steeds vertelde dat het bij huis nog steeds niet sneeuwde. Achteraf bleek dat alleen de weg waaraan we wonen nog schoon was.

De volgende ochtend ben ik nog in de auto gestapt en in La Machine maar weer gekeerd. Mijn inschatting was dat het deze keer nog langer zou duren, met grote kans op ongelukken. Donderdag waren de wegen weer schoon en ben ik gewoon weer gaan werken, maar toen begon het 's middags in Thianges juist weer als een gek te sneeuwen. Nu bleek ik alleen de laatste kilometers wat rustig aan te moeten doen. Ging er dan ook vanuit dat ik vrijdag gewoon naar m'n werk kon, maar bleek er 's nachts weer bijna twintig centimeter te zijn gevallen en achteraf bleek dit niet alleen rondom ons huis het geval te zijn. Dus wederom noodgedwongen en dagje thuis.

Yvonne werd donderdag na vieren gebeld dat de schoolbus niet reed en dat ze de jongens zelf moest ophalen. Was nog een hachelijk avontuur. Bij Bram zijn school heeft ze het laatste stuk gelopen. Vrijdag was er wederom geen schoolbus en waren we dus met de hele familie thuis.

Even lastig dus, maar ondertussen vorige weekend nog wel lekker in winter wonderland gewandeld en het afgelopen weekend met de mannen in de sneeuw gespeeld. Wat mij betreft dit jaar maar geen Witte Kerst. Ik vind het wel even goed zo en bewaar het liever voor ons nieuwe paradijsje in de Auvergne volgend jaar. Maar daarover binnenkort meer...

En dat is negen!

Sven Olav viert alweer zijn negende verjaardag. Op 4 oktober om precies te zijn. Afgelopen zaterdag kwamen zijn vriendjes al langs om dit met hem te vieren. Veel cadeau's en mooi weer zorgden voor een prachtige middag voor het feestvarken en de rest. En vandaag (zondag) waren papa en mama aan de beurt om hem te in het zonnetje te zetten. Voordat de jarige job dus eigenlijk jarig was, was de verjaardag al geslaagd.

Vissen

Na alle cross- en racegeweld vandaag maar even een andere vorm van ontspanning. Met z'n viertjes lekker gevist in het Canal de Nivernais. Zoals gewoonlijk waren het weer de meervallen die beten, maar Sven Olav wist deze keer ook een paling boven water te krijgen.

Wat is er joh?

Zo, wat een gedoe weer allemaal. Die kinderen lopen hier weer een partij druk te doen en nou hebben zelfs een fotocamera gepakt. Laat ze maar lekker. Ik lig hier lekker van het zonnetje te genieten. Dat ronde ding is hier al vanaf begin juni en wil maar nie weggaan. Gelukkig heb Bram mij een zonnebril gegeven. Ander hield ik het nie vol nie ook nie hier nie...

PK's

De laatste weken even niet actief geweest op de blog, maar dat betekent niet dat we hebben stil gezeten. Vorige week waren we bij een dragster-race in Vichy en weer twee weken eerder bij de tractorpulling in de Morvan. De tractorpulling was wederom indrukwekkend, met ook deze keer l'Aspirateur die de show stal.

De dragster-race was minder indrukwekkend. Van alle deelnemers waren er maar een een paar echte dragsters en waren er bijvoorbeeld ook races van een Renault 5 tegen een Peugeot 205 op een "dragster traject"... Buiten het programma om waren er demonstraties van een straal aangedreven motor en auto. Dat was dan wel weer erg indrukwekkend en oordoppen waren hierbij zeker geen overbodige luxe.

ZZZZZZZZZZZZZZoeeeeeeeeeeeemmmmmmmmmm.................

Op het platteland kan je van alles overkomen en meemaken. Nu zijn wij hier goed voorzien van wildlife in de zin van reeën, vossen, dassen en dieren waar we minder blij mee zijn zoals de alom bekende wesp of zijn grotere broer de frélon. Gisteren deden we een ontdekking waar zowaar de brandweer bij moest komen. Een waar kunstwerk maar nou niet bepaald gewenst.

Een kolonie papierwespen had een mooie plek gevonden om een nest te bouwen. Aan de achterkant van de chalets hebben we een ketelhok voor de warm waterboiler en in de hoek leek het hun de meest geschikte plek om het kunstwerk te plaatsen. Aangezien het een grote zwerm betrof hebben we maar niet de stoute schoenen aangetrokken om er zelf mee aan de slag te gaan. Het beeld van prikken, prikken en nog meer prikken leek ons iets te veel van het goede. Dus de brandweer maar bellen want die houden zich, ondere andere, bezig met het verwijderen van ongewenste nesten van prikbeesten. Wij zijn niet de eersten met dit probleem en ook zeker niet de laatsen. Was het eerder een 'gratis' service, tegenwoordig is het een betaalde actie.

costa quanta??? 75.20 € voor nog geen 10 minuten werk maar we zijn weer verlost van een stelletje ongewenste prikkers. Hier enkele foto's van het kunstwerk toen het nog intact was.

Nieuw leven

De vaste volgers (ehhh... wie?) zullen al wel gemerkt hebben dat het de laatste tijd wel erg rustig is op deze blog. Naast het feit dat alle dingen hier voor ons steeds "gewoner" beginnen te worden en er dus minder opzienbarends te melden is, heeft dat vooral te maken met het feit dat ik sinds eind mei weer net als voorheen in Nederland vijf dagen in de week werk. Met ook nog eens het WK erbij neem ik dus wat minder plaats achter (of voor zoals u wilt) de PC.

Mijn leven speelt zich tegenwoordig vooral af in de Auvergne, nabij de mooi en sjieke stad Vichy, bekend van het schoonheidsmerk. Voor mij dik anderhalf uur enkele reis, maar we werken maar zeven uur op een dag, dus dat compenseert weer een beetje. Bovendien hopen we op den duur in de Auvergne te wonen, zodat de reistijd op z'n minst gehalveerd wordt.

Het bedrijf waarvoor ik werk heet NSE Services (zie foto). Het is een garantiepartner van veel hardwareproducenten, zoals HP, NEC, Packard Bell en LG. Veelal worden contracten voor een groot deel van Europa met deze bedrijven afgesloten, zodat er veel niet Franse klanten zijn. Met twee andere Nederlandse collega's mag ik de klantcontacten in de Benelux voor mijn rekening nemen. Ooit is mij op school wel eens geleerd dat het gewenst is om via de telefoon enigszins ABN te spreken, maar gelukkig ging de sollicitatieprocedure in het Frans zodat mijn vreemde accent door de commissie van wijze dames niet als Drents beschouwd werd... Dat dan weer niet. Waarschijnlijk hebben ze helemaal weinig begrepen van wat ik verteld heb...

Al met al bevalt het me uitstekend, al heb ik al wel twee keer de eerste helft van Oranje moeten missen en de tweede helft in Vichy in een bar gekeken. Dat was niet ideaal, maar de bedoeling was wat mij betreft dat we minimaal de halve finale zouden halen, zodat ik de laatste wedstrijden niet zou hoeven te missen. Gelukkig zijn de kanaries weer gevlogen en kan ik de halve finale en de finale gewoon lekker thuis voor de buis kijken.

En ook de Tourorganisatie heeft aan me gedacht door in de komende weekenden enkele leuke bergritten te plannen... Komende vrijdag komt de Tour overigens op vijftien kilometer van ons huis langs. Zelf zal ik er dit keer niet bij kunnen zijn, maar Yvonne zal er voor zorgdragen dat de jongens weer het nodige van de tourkaravaan kunnen vangen!

Bevrijdingsdagtoernooi

Op 8 mei vieren de Fransen de bevrijdingsdag van de Tweede Wereldoorlog. In Toucy, op een steenworp afstand van Auxerre, wordt dan ieder jaar een voetbaltoernooi gehouden voor de jongste jeugd. Dit jaar alweer voor de 22e keer. Het was de tweede keer dat Sven Olav mocht meedoen.

Wellicht kan de oplettende lezer zich nog herinneren dat door de jeugd van La Machine vorig jaar de GammVert-bokaal werd bemachtigd. Dat was mijn manier om te verbloemen dat ze laatste waren geworden in de verliezerspoule. In het tussenliggende jaar heeft de jongste jeugd van La Machine echter flinke progressie gemaakt.

Dit jaar werd er met twee teams meegedaan en er werden een zesde en zevende plaats behaald in de verliezerspoule, waaraan zestien teams deelnamen. Van de in totaal 48 teams die gisteren meededen hadden de beste zes à zeven teams daadwerkelijk sterker dan La Machine en de rest ontliep elkaar niet zoveel. Vorig jaar werd met heel veel moeite twee keer gelijk gespeeld. Een gelijkspel werd toen als een overwinning door ons beschouwd en nu als een nederlaag.

Met het voorspellen van de finale van de toernooi word je niet rijk. Die gaat al sinds jaar en dag tussen Sens en de jongste jeugd van profclub AJ Auxerre. Net als vorig jaar werd het 2-0 voor Sens. Het niveau van de débutants van Sens is onvoorstelbaar hoog, maar ik bleek gisteren niet de enige die "hé hé héé héé héél héél héél hele grote vraagtekens" plaatst bij de geboortejaren van enkele spelertjes van Sens...

Sven Olav zelf verkeert momenteel niet in de vorm van zijn leven, maar als onberekenbare en ietwat dromerige momentenvoetballer wist ie toch zijn doelpuntjes weer mee te pikken.