Op 8 mei vieren de Fransen de bevrijdingsdag van de Tweede Wereldoorlog. In Toucy, op een steenworp afstand van Auxerre, wordt dan ieder jaar een voetbaltoernooi gehouden voor de jongste jeugd. Dit jaar alweer voor de 22e keer. Het was de tweede keer dat Sven Olav mocht meedoen.
Wellicht kan de oplettende lezer zich nog herinneren dat door de jeugd van La Machine vorig jaar de GammVert-bokaal werd bemachtigd. Dat was mijn manier om te verbloemen dat ze laatste waren geworden in de verliezerspoule. In het tussenliggende jaar heeft de jongste jeugd van La Machine echter flinke progressie gemaakt.
Dit jaar werd er met twee teams meegedaan en er werden een zesde en zevende plaats behaald in de verliezerspoule, waaraan zestien teams deelnamen. Van de in totaal 48 teams die gisteren meededen hadden de beste zes à zeven teams daadwerkelijk sterker dan La Machine en de rest ontliep elkaar niet zoveel. Vorig jaar werd met heel veel moeite twee keer gelijk gespeeld. Een gelijkspel werd toen als een overwinning door ons beschouwd en nu als een nederlaag.
Met het voorspellen van de finale van de toernooi word je niet rijk. Die gaat al sinds jaar en dag tussen Sens en de jongste jeugd van profclub AJ Auxerre. Net als vorig jaar werd het 2-0 voor Sens. Het niveau van de débutants van Sens is onvoorstelbaar hoog, maar ik bleek gisteren niet de enige die "hé hé héé héé héél héél héél hele grote vraagtekens" plaatst bij de geboortejaren van enkele spelertjes van Sens...
Sven Olav zelf verkeert momenteel niet in de vorm van zijn leven, maar als onberekenbare en ietwat dromerige momentenvoetballer wist ie toch zijn doelpuntjes weer mee te pikken.
