Zoals reeds gemeld hebben we al de nodige hinder ondervonden van een blubberige oprit. Het ging daarbij om slechts een klein bovenlaagje. Eronder zit verharding van puin en grind. Een klein beetje regen was genoeg om er een blubberzooi van te maken en voor ons betekende dat met een aanloopje en in ralleystijl het erf verlaten.
Zondagochtend hadden we ineens de plaatselijke kraanmachinist op de stoep staan. Die was gevraagd door onze architect om voor aanvang van alle andere werkzaamheden snel even de modderige bovenlaag af te schrapen, zodat wij voorlopig weer normaal het terrein kunnen verlaten. Hij kon direct maandagmorgen wel even komen. Negen uur was hij er en tien uur weer vertrokken.
Ze bestaan echt wel, die Franse werklui die veel te laat of niet komen opdagen, maar monsieur Vernis hoort daar niet bij. En passant heeft hij uit uit eigen beweging ook nog even het slootje gerepareerd waar de vrachtwagen tijdens de verhuizing strandde. Zo kan het dus ook!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten